To jasno powiedział Chrystus - nawet jeśli Ci się to nie podoba, skałą jest Piotr.
Twoje rozumienie jest WPROST sprzeczne z tekstem Pisma Świętego.
Po raz kolejny to samo - werbalnie twierdzisz, ze ufasz Biblii (a nawet "tylko Biblii"). Ale jeśli tylko coś CI w Biblii nie pasuje, to jej jawnie zaprzeczasz (pod pozorem "swojego rozumienia" albo "swojego zdania".

Tak. Ja postrzegam tak, jak jest napisane. Ty - jak CHCIAŁBYŚ by było napisane.

"Jeśli jest skałą jest Piotrem", lub "jeśli chce być Piotrem musi być skałą".

Jest taka gradacja:
Protestanci, np Gregor: "Piotr nie jest skałą"
Posoborowcy, np Barnej: "Piotr nie musi być skałą"
Katolicy: "Piotr musi być skałą".

Ależ Ty kłamiesz...

Najbardziej kuriozalny w tym Twoim kłamstwie jest fakt, że sam to zacytowałeś w swoim postcie.

Racja.. Za kłamanie w żywe oczy Wespecjan dostaje Ostrzeżenie

Zwariowałeś do ostatka? Karacie za stanowisko w polemice teologicznej? Barnej sam sam to potwierdził, dla niego papież nadal jest papieżem nawet gdy odchodzi od nauczania katolickiego:
viewtopic.php?p=1199919&sid=a7ff8439c678aeac3041003c5be30b9f#p1199919

Wy już naprawdę sfiksowaliście do ostatka, dalej zbanujcie mnie całkowicie a będzie tu pisało 2 nudne osoby na krzyż i ale za to wszystko zgodnie o dupie maryni.

Wespecjan - wczytaj się dokładnie w to co napisałeś (wliczając w to zamieszczony osobiście przez Ciebie cytat z Barneya i to co sam wypunktowałeś m.in. Posoborowcy, np Barnej: "Piotr nie musi być skałą")
viewtopic.php?p=1200023&sid=4f70a4ac950c664bd1be4ce6d6f6a5a3#p1200023

Sam się podkładasz na widelec.

Barnej napisał to stwierdzenie, że "Papież nie jest papieżem warunkowo.", po tym jak napisałem wcześniej, że papież by był papieżem musi spełnić warunek bycia skałą czyli bycia Piotrem. Nie zgodził się i napisał że papież jest papieżem bezwarunkowo. Dla mnie papież jednak musi być skałą, bo tak Szymona syna Jony nazwał Chrystus. Jest to warunek absolutny do bycia papieżem.

Wtrąciłeś się PeterW z karami w środek polemiki merytorycznej- i dlatego mówię, że wam naprawdę odbiło.

Postawa Twojego Kościoła przeczy temu co tu twierdzisz, gdyż to Twój Kościół przedstawia w Katechizmie dualistyczne podejście do tej kwestii [424, 881].
To na co się próbujesz powoływać to zaledwie interpretacja jednej wypowiedzi Jezusa. Pomijam już fakt naciąganego przekładu z wtrąceniami tak, aby pasował do teorii.
Tu liczy się biblijny kontekst - od którego uciekasz.

Tak się też składa, że Jezus powiedział do Piotra jasno/wprost, że dam mu klucze Królestwa. Natomiast klucze do piekła dzierży tylko Jezus, bo tylko On pokonał szatana i śmierć, przejmując nad śmiercią i piekłem władzę.
Dlatego bramy piekła nie zwyciężą Kościoła, gdyż Jezus/skała ma nad nimi władzę.
To jest jasne i oczywiste.

W przeciwieństwie do Ciebie bazuję na szerokim kontekście biblijnym widocznym w ST i NT.

Vice versa.

Nie Gregorze...nauczanie Krk w obu tych paragrafach jest jednolite. To tylko twoje antagonistyczne postrzeganie Kościoła zbudowanego na Piotrze powoduje, że widzisz w nich rozdźwięk.
W punkcie 424 masz wyraźne wskazanie na źródło z którego pochodzi wiara(wyznanie) Piotra - jest nich Bóg - i to On w osobie tego Apostoła jest gwarantem tej pewności/stabilności, na której Chrystus zbudował swój Kościół...

Te paragrafy [424,881] mówią o różnych rzeczach, ale to i tak bez znaczenia w świetle świadectwa Biblii o Jezusie/Bogu jako skale, na której Kościół jest budowany.

To Jezus ma na imię Kefas? Ciekawostka. Zawsze mnie zaskakują wyznawcy "tylko Biblii" jak próbują się wykręcać gdy ta Biblia im nie pasuje.

Rozumiem Gregorze, że poprawne przetłumaczenie wypowiedzi Jezusa powinno być takie:

"A ja ci mówię: ty jesteś Kamień, a na tej skale zbuduję mój Kościół i bramy krainy umarłych nie przemogą go."

Zgadza się?

Czyli nauczanie Jezusa na ten temat nic nie znaczy?

Jeżeli jest jak twierdzisz, to nie będziesz miał problemów z udowodnieniem tego...czekam zatem :D

Nie. Tu akurat nie ma czego interpretować. Jezus powiedział explicite.Nie ma żadnego naciągania. Świadczy o tym użycie słowa "Kefas" w innych miejscach Nowego Testamentu.
To, co nazywasz "biblijnym kontekstem" jest prymitywną egzegezą na zasadzie "jak Bóg gdzies indziej jest nazwany skałą, to Piotr - w zupełnie innej księdze i w innym sensie" nazwany tak być nie może.
Wykazałem na podstawie Abrahama, iż podobne założenie jest nieprawdziwe.
Zreszta dla zrozumienia tego fragmentu właśnie Abraham (także - co przeczy całej Twojej narracji - nazwany "skałą") jest kluczowy. To jest podobna sytuacja: Obie zmiany imienia – Abram na Abraham i Szymon na Piotr (Kefas) mają tę samą genezę – zawarcie przymierza. Tak jak Abraham stał się nauczycielem, protoplastą i prawodawcą Ludu Wybranego - Izraela, podobnie Piotr staje się dla Ludu Wybranego Nowego Przymierza (Izraela duchowego Rz 2,28-29):

• seniorem Ludu Wybranego Nowego Przymierza (1 Ptr 2,9) – Kościoła „Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą.”/Mt 16,18/
• prawodawcą w imieniu Boga („I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.”/Mt 16,19/)
• nauczycielem „Po długiej wymianie zdań przemówił do nich Piotr: Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli.”/Dz 15,7/
• pasterzem „A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? Odpowiedział Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś baranki moje. I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? Odparł Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś owce moje. Powiedział mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: Czy kochasz Mnie? I rzekł do Niego: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego Jezus: Paś owce moje.”/J 21,15-17/

Zmiana imienia jest zabiegiem często stosowanym przy nadawaniu władzy, tak w kontekście urzędów duchownych jak i świeckich. Jest on obecny także w Biblii - nie tylko w zwyczajach Ludu Wybranego (np. w 2 Krn 36,4 czytamy że „król egipski ustanowił nad Judą i Jerozolimą jego brata Eliakima i zmienił mu imię na Jojakim”).


To jest, drogi Gregorze, wymyślanie pod tezę.
Jezus nie dzierży kluczy do piekła, bo do piekła droga jest szeroka. Kto nie jest w Niebie, jest w piekle.
Klucze mają zupełnie inne znaczenie niż ta prymitywna "egzegeza" jaką próbujesz ratować swoją narrację.
Werset „o kluczach” jest wyraźnym nawiązaniem zarówno do poprzedniego zdania, jak i do Izajasza 22,22-23 („Położę klucz domu Dawidowego na jego ramieniu; gdy on otworzy, nikt nie zamknie, gdy on zamknie, nikt nie otworzy. Wbiję go jak kołek na miejscu pewnym; i stanie się on tronem chwały dla domu swego ojca.”). Mamy tu do czynienia z oddaniem w ręce Piotra kluczy, (kluczy domu Dawidowego) i wskazaniem mu do czego te klucze służą.
We wszystkich chyba symbolikach świata (w tym w symbolice biblijnej - patrz Iz 22:20nn., Ap 1:18, 3:7, 20:1 por. 9:1), oddanie kluczy w czyjeś ręce jest równoważne oddaniu temu komuś władzy.
To pełnomocnictwo jest bardzo mocne - nawiązuje do znanej w Izraelu konstrukcji prawnej „szaliah”. Słowo to oznacza pełne, absolutne pełnomocnictwo.
Osoba tak upełnomocniona działała w imieniu mocodawcy - cokolwiek zadecydowała, było uznawane za decyzję mocodawcy (bez potrzeby jakichkolwiek potwierdzeń). Mocodawca nie mógł takiej decyzji unieważnić, bo unieważniałby własną decyzję.
Takie pełnomocnictwa miał Eliezer - gdy wybrał Izaakowi żonę, ani on, ani Rebeka nie mieli cienia wątpliwości, że Abraham oraz Izaak ten wybór zaakceptują. Cytowane słowa Chrystusa o władzy kościelnej niewątpliwie nawiązują do owej instytucji.

Warto zauważyć, że Jezus – zgodnie z ówczesnymi zwyczajami – przekazując pełnomocnictwo przekazuje Piotrowi (podobnie jak wcześniej patriarchom Ludu Starego Przymierza) określenia odnoszące się do samego siebie.
Dotyczy to nie tylko terminu „Skała”, ale także symbolu kluczy. I to nie tylko w odniesieniu do Piotra - to jest stała konstrukcja.
Łatwo porównać:

Odnośnie Jezusa:
„Aniołowi Kościoła w Filadelfii napisz: To mówi Święty, Prawdomówny, Ten, co ma klucz Dawida, Ten, co otwiera, a nikt nie zamknie, i Ten, co zamyka, a nikt nie otwiera.” /Ap 3,7/
Odnośnie Eliakima:
„Położę klucz domu Dawidowego na jego ramieniu; gdy on otworzy, nikt nie zamknie, gdy on zamknie, nikt nie otworzy.” /Iz 22,22/
Odnośnie Piotra:
„I dam ci klucze Królestwa Niebios; i Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.”/Mt 16,19/


Nie. Usiłujesz zniweczyć tekst Nowego Testamentu przez prymitywne założenie, które, jak wykazałem, jest fałszywe.
Nie. I sam o tym napisałeś powyżej, bając o rzekomym "kontekście".